Zero do potęgi zerowej
Zero do potęgi zerowej nie jest jednoznaczny i jest jednym z siedmiu symboli nieoznaczonych, ponieważ przyjmuje dwie wartości 0 lub 1.
W większości przypadków, które nie wykorzystują ciągłości (na przykład, ograniczając się wyłącznie do wykładników całkowitych) interpretowanie
- postrzeganie
jako iloczynu pustego zer sugeruje wartość równą
;
- interpretacją kombinatoryczną
jest liczba pustych krotek elementów zbioru pustego: istnieje dokładnie jedna pusta krotka;
- równoważnie interpretacją teoriomnogościową
jest liczba funkcji ze zbioru pustego w zbiór pusty: istnieje dokładnie jedna taka funkcja – funkcja pusta[7];
- znacząco upraszcza teorię wielomianów i szeregów potęgowych dzięki temu, iż wyraz wolny może być zapisany jako
dla dowolnego
, np.
- wzór na współczynniki iloczynu wielomianów straciłby na prostocie, gdyby wyrazy wolne musiałyby być traktowane oddzielnie;
- dla dzielników zera (elementów pierścieni spełniających
, ale
) z własności potęgowania otrzymuje się
;
- tożsamości postaci
i
nie są poprawne dla
, jeśli
.
- twierdzenie o dwumianie
nie jest poprawne dla
, jeżeli
[8];
- w rachunku różniczkowym wzór na różniczkę jednomianu
nie jest poprawny dla
w punkcie
, gdy
.
- jeżeli
i
są funkcjami o wartościach rzeczywistych zbiegającymi do
(gdy
zbiega do liczby rzeczywistej bądź
), gdzie
, to funkcja
nie musi zbiegać do
. Rzeczywiście, w zależności od
i
granica
może być dowolną nieujemną liczbą rzeczywistą bądź
albo może być nieokreślona. Granice zawierające operacje algebraiczne mogą być często wyznaczone przez zamianę podwyrażeń ich granicami; jeśli wyrażenie wynikowe nie określa oryginalnej granicy, to wyrażenie nazywa się nieoznaczonym (ma postać nieoznaczoną)[9]
- Przykładowo funkcje niżej są postaci
, gdzie
dla
(zob. granica jednostronna), ale ich granice nie są równe:
.
- Tak więc
jest wyrażeniem nieoznaczonym. Takie zachowanie pokazuje, że funkcja
dwóch zmiennych choć jest ciągłą na zbiorze
, nie może być rozszerzona do funkcji ciągłej na dowolnym zbiorze zawierającym
, nie ważne jak zdefiniuje się
[10].
- Funkcja
jest określona dla niezerowych liczb zespolonych
przez wybranie gałęzi
i przyjęcie
, ponieważ nie ma gałęzi
zdefiniowanej w
, tylko w otoczeniu zera[11]. Nie istnieje funkcja holomorficzna określona w otoczeniu zera, która byłaby zgodna z
dla wszystkich dodatnich liczb rzeczywistych
.
Fajne
OdpowiedzUsuńbardzo dobry artykuł, pozdrawiam
OdpowiedzUsuń